Speak up!
Hier vind je Dignar's gedachten weergegeven in een blog, reageren kan altijd.
Hier vind je Dignar's gedachten weergegeven in een blog, reageren kan altijd.
Ik heb de Marathon van Berlijn overleefd. De tijd. Drie uur, vier minuten en vijfendertig seconden. Een pr, en ik ben er blij mee. Achteraf gezien dan. Want hoewel het de eerste twee uur behoorlijk ging, kwam er daarna toch wel behoorlijk, en in elk geval gevoelsmatig, de klad in. De temperatuur, ca. 20 graden, een tekort aan vocht en gewoon pure vermoeidheid speelden me parten. Ik wist niet dat je leger dan leeg kon finishen, holler dan hol. Maar het kan. De geest kan het lichaam dwingen verder te gaan dan dat verstandig is en stelt je in staat grenzen te overschrijden.
Ik noem het willpower: je mentaal inspannen om je doelen te realiseren, gecommiteerd, vastbesloten en bereid om daar duidelijke keuzes bij te maken.In het geval van tijdens de marathon betekent dit: Mentale inspanning drijft de fysieke inspanning. In het geval van de voorbereiding op de marathon betekent dit: Trainen hoort erbij, ook al regent het dat het giet, ook al heb je even geen zin.
Andersom werkt het ook maar al te goed. De afwezigheid van echt gecommiteerd willen (willpower) leidt tot een gebrek aan acties en dadendrang. In mijn omgeving zie ik de worsteling bij collega's die stellen anders te willen zijn, werken en leven, maar zich ook geconfronteerd zien met barrières (onzekerheid, inkomensverlies, etc.). De mate waarin deze barrières voelbaar worden, is vooraf niet goed in te schatten en staan zij de realisatie van ambities en dromen in de weg. Natuurlijk zijn deze drempels reëel en is de weg naar verwezenlijking niet makkelijk. Maar de barrières maken een wezenlijk onderdeel uit van het realiseren. Net zoals de betrokkenheid van familie en vrienden je blijvend stimuleert om die stappen te zetten die echt nodig zijn en om vol te houden wanneer het zwaar wordt. Het begint echter met willpower.
Om met de woorden van Adidas te spreken (ik weet het is niet afkomstig van een begenadig filosoof), impossible is nothing. Een tijd van onder de drie uur is in zicht.
What would Google do geschreven door Jeff Travis is een van mijn eerste audio-books die ik luisterde. In een (1) woord inspirerend en tevens de aanzet voor het aanmaken van mijn eigen blogaccount. Het wordt niet bloggen om het bloggen, maar om verder te inspireren, geinspireerd te worden, meningen te ventileren en meningen te horen. Deze blog zal ik gebruiken om nieuwtjes, zakelijke ideeen en meningen te delen. Ik hoop te mogen rekenen op jouw input. Co-creatie dus, ik ben benieuwd!